De voorbije weken heeft Bart De Wever van de coronakwestie een - het zal u niet verbazen - communautaire kwestie gemaakt. Echt alles kan worden opgelost met confederalisme.
Alleen had hij daarvoor een fictie nodig. Een vertekend beeld van de werkelijkheid, waartoe de aanpak van de coronacrisis zich bijzonder goed leent.
Het verhaal dat het moest doen is dat er in Brussel minder gevaccineerden zijn dan in de rest van het land. Maar eigenlijk is dat een vertekend beeld. Immers is de vraag niet hoeveel gevaccineerden er zijn, de vraag is hoeveel mensen er zijn met “immuniteit”. Deze immuniteit kan worden verkregen door ofwel een vaccin, ofwel door een natuurlijke besmetting. Dat laatste wordt echter door De Wever gemakshalve vergeten. Hoewel de bescherming met een natuurlijke immuniteit beter is dan die met een vaccin.
Om te weten of bijkomende vaccinaties zin hebben, moeten we nagaan wat de graad van immuniteit is bij de bevolking. Problematisch is dat die cijfers niet bijgehouden worden. Dat komt - deels - omdat de WHO eerder de definitie van “immuniteit” had beperkt tot immuniteit door vaccins. Recent heeft de WHO dit standpunt veranderd. Maar de Belgische virologen en de regering zijn niet mee. Het beleid doet nog steeds alsof natuurlijke immuniteit niet bestaat. En dus kijkt men als konijnen naar de lichtbak van de vaccinaties. Terwijl eigenlijk de immuniteit moet worden gemeten. Artificieel immuniteit toebrengen heeft geen zin als er natuurlijke immuniteit is. Je gaat toch geen bloemen water geven na een fikse regenbui.
De Wever heeft van deze fictie handig gebruik gemaakt. Hij beweert dat er in Brussel een grotere nood is aan vaccinaties en dat ze in Brussel dus niet goed gewerkt hebben.
PhD. Frederik Feys heeft in een studie aangetoond dat naar een beste inschatting, het zeer waarschijnlijk zo is dat er in Brussel evenveel immuniteit is als in Vlaanderen.
Deze situatie is een voorbeeld hoe politici van een gebrekkige wetenschappelijke vaststelling, van een totaal verdraaide interpretatie van de werkelijkheid, van een onzinnige benadering van een probleem, een fictief politiek item maken. Het hele land gaat daar dan in mee en maakt zich eigenlijk oeverloos belachelijk. Toppunt is dan nog dat de cijfervergaring aansluit bij dit totaal verkeerd beleid, waardoor finaal het zelfs moeilijk wordt om de realiteit aan te tonen. Bedroevend hoe de politiek gebruikt maakt van een scheve realiteit om toch maar zijn gram te halen.
________________________
Phd. Frederik Feys is een wetenschapper die al van in april 2020 wakker was. Hij heeft de censuur aan den lijve ondervonden. De man is samen met mensen als Ioannidis, Kulldorff, Henegan en de profs in Marseille, en bij ons Sam Brokken, de mensen van Covid Rationnel, waaronder Martin Zizi, en de professoren Annemans en De Smet bijvoorbeeld (en ik vergeet er een paar tientallen) een baken in de wetenschap. Als de wetenschap goed wordt toegepast, met de nodige voorbehouden en in een juist perspectief gezet, dan is deze wetenschap nog steeds de beste methode die we hebben om dichter bij de waarheid te trachten te komen.
We maken van de gelegenheid gebruik om de website van Frederik Feys te promoten. Een website waarop hij vanuit een wetenschappelijke methode standpunten analyses maakt rond Covid. Waar u kan steun zijn website ook financieel. Zo’n mensen verdienen dat. https://corona.frederikfeys.be/immuniteit.html
(Deze tekst laat in het midden alle andere opmerkingen die over vaccinaties mogelijk zijn en focust op de essentie van de boodschap ronde de vingerwijzing naar Brussel.)
